[A] – Przełożył, opracował i wstępem poprzedził Jerzy Danielewicz

Dawne przekłady wybrała i opracowała Alicja Szastyńska-Siemion

PIW, Warszawa 1987, wydanie I, oprawa twarda, stan db, ISBN 83-06-01364-6

cena  10,00 pln

[…] Wspólną cechą znacznej części spuścizny Anakreonta i całej późniejszej tradycji anakreontycznej jest sławienie uroków życia, lecz także – świadomość jego przemijalności. Wniosek  wyprowadza się jeden: należy cieszyć się każdym dniem, rozkoszować winem, miłością, tańcem, muzyką, poezją. Trzeba wielbić świeżość i wdzięk młodości, a w starości cenić umiejętność zachowania pogody ducha. Wszystko inne: bogactwo, władza, sława, nie ma znaczenia, więcej warta jest chwila zapomnienia i szczęścia. Takich pieśni oczekiwano w epoce późnoarchaicznej na dworach Hellady i takim pieśniom, błyskotliwym w swej wyrafinowanej prostocie, zawdzięczał Anakreont swą ustawiczną popularność.