[A/M] – PAX, Warszawa 1988, wydanie I, oprawa miękka, stan db, ISBN 83-211-0990-X

cena  9,00 pln

Zofia Kobylańska w czasie ostatniej wojny należała do konspiracji wojskowej Konfederacji Narodu. W maju 1943 r. znalazła się w oddziale partyzanckim i jako sanitariuszka przeszła razem z nim z Podlasia przez Białostocczyznę aż do Wilna. Z 1. kompanią VIII Uderzeniowego Batalionu Kadrowego brała udział w akcji „Burza” na Wileńszczyźnie. Po nieudanym ataku na Wilno (7 lipca 1944 r.) i zajęciu miasta przez wojska radzieckie musiała z resztą oddziału przedostać się znowu na Podlasie. Po wojnie związana ze Stowarzyszeniem Pax, pracowała jako dziennikarz w „Dziś i jutro”. „Słowie Powszechnym”, „WTK”, „Katoliku”. Była wieloletnim redaktorem naczelnym „Zorzy”, od 1981 r. jest na emeryturze. Wspomnienia powstały w 1949 r. Zofia Kobylańska nie starała się pisać monografii historycznej. Odtworzyła losy wojenne oddziału partyzanckiego (VIII UBK) i obraz niełatwego w nim życia dwudziestoletniej dziewczyny. Prezentowana relacja to po prostu zapis widzianych jej oczyma wydarzeń, które miały miejsce na Białostocczyźnie, Nowogródczyźnie i Wileńszczyźnie wiatach 1943 -1944.