Tadeusz Różewicz : Śmierć w starych dekoracjach
[A] – PIW, Warszawa 1980, wydanie III, oprawa twarda, stan db, ISBN 83-06-00263-6
cena 10,00 pln
..opowiadam w tej książce o życiu w starych dekoracjach-konwencjach, które zostały zbudowane w przeszłości i przetrwały w różnych formach społecznych, obyczajowych, politycznych do naszych czasów, (…) „Bohater” tego opowiadania dopiero w godzinie śmierci ma przeczucie, że prawie całe życie spędził wśród zakazów i nakazów, pojęć, idei i symbolów, które byty atrapami. Jego walka o godność polega na tym, że chce zrozumieć świat, w którym żyje. (…) Zanim mój „bohater” umarł, zrozumiał, te „sfinks”, na którego patrzy, jest fałszywy, że jest atrapą ulepioną z gipsu, szmat i papieru przez wielogłowego dekoratora. Oto prawdziwe oblicze świata, w które spojrzał umierający. Ale nie Jest to tylko spojrzenie na otaczającą rzeczywistość. Jest to także spojrzenie w oczy „tajemnicy”. W mistyczne oblicze naszego życia. Ten gipsowy „sfinks” to symbol mistyki i mistyfikacji, prawdziwe oblicze ostatniej tajemnicy, której spojrzał w oczy umierający. Koniec. Nie ma tajemnicy. „Śmierć w starych dekoracjach” jest opowiadaniem skierowanym przeciwko mistyce w życiu i przeciwko mistyce śmierci.
Barbara