W tej pięknej i przejmującej historii wielkiej miłości para średniowiecznych kochanków, bohaterów celtyckiego mitu, została wpisana w kontekst współczesnego, powojennego świata. Konfrontacja miłości nieziemskiej, dążącej niemal do absolutu, z miłością będącą ustawicznie pod presją pełnej konfliktów rzeczywistości okazała się dramatem dla Tristana-Michała i Izoldy-Kathleen. Bojąc się o swe niepowszednie uczucie, uciekali od świata, który jednak – poprzez nieubłagane prawo przemijania – dogonił ich. Bezradni, zmęczeni, zaskoczeni, choć tak bardzo w sobie zakochani – poddali się. Może dlatego Kuncewiczowa o swej książce powiedziała: „W mojej powieści została podeptana poezja mitu”.