Gdy w 1933 roku młody, 29-letni Michał Choromański wydał swoją drugą (po „Białych braciach” 1931) powieść pod tytułem „Zazdrość i medycyna”, krytycy uznali ją za wydarzenie literackie. Powieść zyskała sobie dużą poczytność, zdobyła Nagrodę Młodych Polskiej Akademii Literatury, w ciągu kilkunastu lat została przełożona na kilkanaście języków, a w 1973 roku sfilmowana.